Interview Els Balkestein, eerlijk

“In Zeeland zijn mensen een beetje terughoudend. Ze zullen niet zo snel de wethouder bellen met een verzoek. De Zeeuwen werken liever via een omweg. En die omweg zijn wij. De WMO-raad heeft in elke dorpskern een vertegenwoordiger. We gaan met zijn allen elke kern langs, we zitten dan in het dorpshuis. Dat is heel toegankelijk. Als mensen een vraag of suggestie hebben dan sluizen wij die door naar de gemeente. Wij geven de gemeente advies over allerlei zaken. In de WMO-raad hebben we het over concrete en inhoudelijke onderwerpen. Dat vind ik interessant.

Luisterend oor

Soms hoor ik wel eens gemopper: ‘gemeente Reimerswaal doet niets voor ouderen.’ Maar als we dan vragen om met initiatieven te komen hoor je niets meer. Dat is jammer, want de WMO-raad is er niet voor niets en de gemeente heeft heus een luisterend oor. Maar we moeten wel realistisch zijn... de gemeente kan niet alles weggeven. Mensen denken snel dat ze door de WMO recht hebben op alles. Dan moet de gemeente soms nee zeggen, of een alternatief bieden. Bijvoorbeeld een gebruikte scootmobiel in plaats van een nieuwe.

Communicatie

Mensen moeten inzien dat ze zelf ook met ideeën mogen komen en initiatief kunnen nemen. Als er bladeren liggen dan veeg ik zelf even de stoep, als ik toch met de tuin bezig ben. Daar hoeft de veegwagen toch niet voor te komen?

Mensen gaan er in mijn ogen te snel vanuit dat de gemeente alles wel regelt, maar dat kan niet altijd. Er zijn nu eenmaal kaders en regels die grenzen trekken. Communicatie vanuit de gemeente is daarom een belangrijke factor. Benoem de hoed en de rand. Wees eerlijk, duidelijk en durf jezelf kwetsbaar op te stellen. Dan krijg je een dialoog op poten. Waag het erop!”